Soms verloopt de verwerking van een verlies te moeizaam. Het probleem daarbij kunnen pijnlijke herinneringen zijn. Deze moeilijke herinneringen blijven je overvallen, maar omdat je ze wilt onderdrukken, worden ze niet goed verwerkt. Je bent onrustig en prikkelbaar en kunt je moeilijk concentreren. Er is nauwelijks plaats voor andere gedachten en activiteiten. Je hebt dan last van gestagneerde rouw of van onvolledige verwerking en komt niet meer los van het verlies.

Rouw is een normale gezonde reactie, waarin verlies wordt verwerkt en herinneringen aan de overledene een andere betekenis krijgen. De gevoelens hierbij zijn vaak onvoorspelbaar. Soms intens verdrietig, soms rationeel, dan weer schuldig. Ook gevoelens van in de steek gelaten zijn en boosheid komen vaak voor. Rouw is voor iedereen een verdrietige en intense periode. Ook lichamelijke klachten zoals slaapproblemen, diarree, duizeligheid, en hyperventileren kunnen een rol spelen. Deze zijn meestal van tijdelijke aard.

Als je niet goed in staat bent het verdriet te verwerken, kan een blijvende depressie of een aanpassingsstoornis zoals een burn-out of angsten, ontstaan.

Rouw treed op bij:

  • Overlijden van een geliefde, kind of iemand die dichtbij je stond,
  • Scheiding
  • Ziekte ( chronisch, kanker)
  • Abortus ( in het verleden )
  • Verlies van je werk of baan

Als je niet goed in staat bent het verdriet te verwerken, kan een blijvende depressie of een aanpassingsstoornis zoals een burn-out of angsten, ontstaan. Ook kan er sprake zijn van Persisterende Rouw Stoornis (PRS). Dit betekent een sterk gemis van de overledene. Hiernaast speelt pre-occupatie m.b.t de overledene en dit betekent dat je nog erg veel bezig bent met de overledene. Bovendien speelt een verdoofd gevoel, veel of juist niet kunnen huilen, identiteitsverstoring (niet meer goed weten wie je bent)  en een intens gevoel van eenzaamheid. En dit hele rouwproces duurt al langer dan 12 maanden.